ด้วยความที่ถูกปลูกฝังมาตั้งแต่เล็ก ฉันเป็นจึงคนชอบอ่านหนังสือ ไม่ว่าจะเป็นตำราเรียนของพี่ที่จะเกินวัยฉันสัก3 ปี หนังสือพระนรกสวรรค์วิมานของยาย หนังสือพิมพ์รายสัปดาห์ของพ่อที่หน้าปกชอบขึ้นรูปนักการเมือง มักมีกลิ่นหมึกเหม็นๆกับการ์ตูนเล็กๆในเล่มที่อ่านยังไงก็ไม่เคยขำสักที และหนังสือนิตยสารผู้หญิงของแม่
ตอนเรียนประถมจำได้ว่าทุกเย็นวันศุกร์ หลังจากเลิกเรียนฉันวิ่งแจ้นไปเกาะรั้วโรงเรียนชะโงกหน้าออกไปนอกรั้วอย่างใจจดใจจ่อ ตาจ้องเขม็งไปยังถนนว่าเมื่อไรแม่จะมารับกลับบ้านสักที
วันศุกร์เป็นวันที่ฉันตื่นเต้นกับการได้กลับบ้านมากกว่าทุกวัน ราวกับว่าทุกวันศุกร์แม่จะมารับฉันกลับบ้านช้ากว่าผิดปรกติ เพราะวันนั้นแม่จะหยิบหนังสือ “ สตรีสาร ” ที่ลงแผงของทุกสุดสัปดาห์มาด้วย ทุกครั้งที่ฉันเริ่มอ่าน ฉันจะรีบเปิดกลางเล่มเพื่อดูว่าส่วนที่เป็นของเด็กนั้นมีอะไรบ้างๆ แล้วฉันก็จะค่อยๆอ่านคอลัมน์อื่นๆของผู้ใหญ่ก่อน แล้วเก็บคอลัมน์หน้ากลางไว้หลังสุดเพื่อความตื่นเต้น
เมื่อนิตยสารในดวงใจปิดตัวลงกลายเป็นตำนาน พร้อมกับวัยเด็กอันใสซื่อของฉัน เมื่อโตขึ้น ฉันก็เปลี่ยนนิตยสารอ่านเรื่อยๆ โดยดูจากนายแบบที่ขึ้นปก โดยเฉพาะช่วงเดือนมีนา – เมษาดารดาษนายแบบกำยำในชุดว่ายน้ำวาบหวิวจนฉันแทบเหมาหมดแผง และขวบวัยนี้เองที่ฉันเริ่มซื้อหนังสือโป๊มาอ่านและดู
ด้วยความที่เป็นคนรักการอ่าน หนังสือโป๊ที่แอบซื้อมา ฉันจึงชอบอ่านส่วนที่เป็นประสบการณ์ ( ปลอมๆ ) พวกเรื่องแต่งชวนเสียวมากกว่าดูภาพนายแบบล่ำๆหล่อๆกับไอ้จ้อนบวมเป่งเต่งตึง
หนังสือโป๊พวกนี้ผูกพันมากับฉันมาตั้งแต่อายุฉันเกินหนึ่งรอบ เพื่อนฉันมักถามว่า เวลาไปซื้อไม่อายคนขายหรอ ฉันก็ได้แต่ระล่ำระลักตอบไม่ถูก เพราะความอายของฉันมันหายไปตั้งแต่มีวัยเจริญพันธุ์เข้ามาแทนที่ ฉันได้แค่ตอบไปว่า
...คนขายมันยังไม่อายเลย คนซื้อจะอายทำไม...
หนังสือโป๊ทำให้ฉันหลงใหลในรูปร่างผู้ชาย และ “ ความเป็นชาย ” อันฝันเฟื่อง นายแบบหน้าตาคมสัน สูงใหญ่ รอยสักฝีมือดีมีราคาบนแขนและแผงอกที่หนั่นไปด้วยกล้ามเนื้อดูกำยำ ผิวขาวเนียนตัดไรขนสะดือและหน้าอกเส้นบางๆ บวกกับเครื่องเพศที่ขนาดเท่าสากกระเบือ
โอ๊ย!! พูดแล้วน้ำลายสอ
ที่ฉันพรรณนาไปเป็นรูปร่างหน้าตาที่ฉันอยากได้มาเป็นควง และเป็นรูปร่างหน้าตาที่คนที่ฉันควงด้วยหลายคนอยากจะมี เพียงแต่เป็นความอยากที่ได้แต่อยาก เพราะมันไม่เคยสมอยาก จะมีเพียงมนุษย์ไม่กี่คนบนโลกเท่านั้นที่จะมีได้ ตั้งแต่ฉันเด็กจนโตฉันยังไม่เคยเห็นคนที่มีรูปร่างแบบนั้นจริงๆในชีวิตแต่ละวัน
เพราะมันหายากกี่ล้านคนมันจะผุดขึ้นมาสักคน แต่ยังไงก็ยากไม่เท่าหนังสือโป๊ ที่แสนจะหาง่ายกว่า แต่ก็ใช่ว่าง่ายเสมอไป เพราะจะต้องหลบซ่อนตามตรอกซอกซอยที่อับมืด จนกลัวถูกดักฉุดมากกว่าถูกตำรวจจับ แต่จะเรียกว่าหายากก็ไม่ยากไม่ได้ เพราะคนประเภทที่คุ้นเคยจน ” รู้กลิ่น ” อย่างฉัน เรื่องแบบนี้มันเป็นพรแสวง
วันหนึ่งฉันไปฟังสวดงานศพที่วัดสักแห่งใกล้ร้านหนังสือโป๊ที่ฉันคุ้นเคย ของชำร่วยเป็นหนังสือธรรมะเล่มบาง ขากลับฉันอ่านฆ่าเวลาระหว่างรถติด หนังสือปะเภทนี้เวลาอ่านรู้สึกต้องแอบอ่านยังไงไม่รู้ รู้สึกเคอะเขินเหมือนอ่านหนังสือโป๊ชอบกล
ในหนังสือธรรมะ มันก็บอกอยู่แล้วว่าเนื้อหาก็ต้องเป็นธรรมะ สอนให้คนดีเหมือนกันทุกเล่ม ถ้าไม่ใช่คอหนังสือพวกนี้ก็จะไม่รู้หรอกว่าแต่ละเล่มต่างกันอย่างไร เหมือนหนังสือโป๊แหละที่แต่ละเล่มมันก็ให้ดูแต่คนเอากัน และเครื่องเพศชายก็เท่านั้น
หนังสือศาสนาที่ฉันอ่านอยู่ คล้ายๆกับเล่มอื่นๆที่ฉันเคยเปิดผ่านๆ ที่บอกว่าศีลธรรมที่ควรจะมี และ ทำความดีที่ควรทำเป็นอย่างไรมีอะไรบ้าง ดังที่ศาสดาเป็นและบอกให้ทำ ศาสดาจึงเปรียบเสมือน role model ที่ผู้อ่านหนังสือธรรมะสมควรลอกเลียนแบบและใฝ่ฝันที่จะเหมือนอย่างเขา
อารมณ์เดียวกับหนังสือหนังสือโป๊ ที่ฉันอยากเหลือเกินที่จะได้ผู้ชายที่เหมือนนายแบบในหนังสือโป๊และอยากจะเป็นเหมือนนางแบบพวกนั้นในหนังสือที่พวกหล่อนแลดู “ สูงยาวเข่าดี ” “ ขาวหมวยสวยอึ๋ม ” ผู้บริโภคหนังสือโป๊หลายคนก็คงเหมือนกับฉัน ที่อยาก ” เป็น ” ในสิ่งที่ “ ควรเป็น ” ทว่ายากเหลือเกินที่จะได้เป็นและอันที่จริงฉันเกิดมาก็ไม่เคยเห็นใครเป็นอย่างในหนังสือมันว่าสักที
ทั้งหนังสือโป๊และหนังสือพระ จึงเต็มไปด้วยมนุษย์ในอุดมคติ ล่องลอยอยู่ในความเพ้อฝัน และจินตนาการ แม้แต่รูปของศาสดายังเป็นรูปที่เกิดจากการจินตนาการไม่ใช่รูปตัวตนจริงๆ
ผู้ชายฉีดเจ้าโลกให้ใหญ่ขึ้นเข้าฟิตเนสทุกเย็นเพื่อให้มีกล้ามกำยำ ผู้หญิงเสริมอึ๋มและลดน้ำหนักอย่างเอาเป็นเอาตาย จึงไม่ต่างอะไรกับคุณตาคุณยายที่อ่านหนังสือธรรมะแล้วปฏิบัติธรรม เข้าวัดทำบุญ
เพราะทั้งคู่ก็นำเอาคนกลุ่มน้อยมาเป็น role model ให้คนส่วนใหญ่พยายามทำตามและลอกเลียนเพื่อให้เป็นดังที่หวังและจินตนาการ
ด้วยเหตุประการฉะนี้ หนังสือโป๊ กับ หนังสือพระ จึงไม่ต่างกัน
จะต่างกันบ้างตรงที่ หนังสือพระหาซื้อง่ายกว่าและราคาถูกกว่า วางแผงในที่ปลอดภัยกว่า แถมไม่ต้องซื้อแบบหลบๆซ่อนๆอย่างระแวงระวัง แถมหนังสือพระก็มีแจกทั่วไปในงานศพอย่างที่หนังสือโป๊ทำไม่ได้
เพราะฉะนั้น ...อ่านหนังสือธรรมะแทนหนังสือโป๊กันเถอะ
ตอนเรียนประถมจำได้ว่าทุกเย็นวันศุกร์ หลังจากเลิกเรียนฉันวิ่งแจ้นไปเกาะรั้วโรงเรียนชะโงกหน้าออกไปนอกรั้วอย่างใจจดใจจ่อ ตาจ้องเขม็งไปยังถนนว่าเมื่อไรแม่จะมารับกลับบ้านสักที
วันศุกร์เป็นวันที่ฉันตื่นเต้นกับการได้กลับบ้านมากกว่าทุกวัน ราวกับว่าทุกวันศุกร์แม่จะมารับฉันกลับบ้านช้ากว่าผิดปรกติ เพราะวันนั้นแม่จะหยิบหนังสือ “ สตรีสาร ” ที่ลงแผงของทุกสุดสัปดาห์มาด้วย ทุกครั้งที่ฉันเริ่มอ่าน ฉันจะรีบเปิดกลางเล่มเพื่อดูว่าส่วนที่เป็นของเด็กนั้นมีอะไรบ้างๆ แล้วฉันก็จะค่อยๆอ่านคอลัมน์อื่นๆของผู้ใหญ่ก่อน แล้วเก็บคอลัมน์หน้ากลางไว้หลังสุดเพื่อความตื่นเต้น
เมื่อนิตยสารในดวงใจปิดตัวลงกลายเป็นตำนาน พร้อมกับวัยเด็กอันใสซื่อของฉัน เมื่อโตขึ้น ฉันก็เปลี่ยนนิตยสารอ่านเรื่อยๆ โดยดูจากนายแบบที่ขึ้นปก โดยเฉพาะช่วงเดือนมีนา – เมษาดารดาษนายแบบกำยำในชุดว่ายน้ำวาบหวิวจนฉันแทบเหมาหมดแผง และขวบวัยนี้เองที่ฉันเริ่มซื้อหนังสือโป๊มาอ่านและดู
ด้วยความที่เป็นคนรักการอ่าน หนังสือโป๊ที่แอบซื้อมา ฉันจึงชอบอ่านส่วนที่เป็นประสบการณ์ ( ปลอมๆ ) พวกเรื่องแต่งชวนเสียวมากกว่าดูภาพนายแบบล่ำๆหล่อๆกับไอ้จ้อนบวมเป่งเต่งตึง
หนังสือโป๊พวกนี้ผูกพันมากับฉันมาตั้งแต่อายุฉันเกินหนึ่งรอบ เพื่อนฉันมักถามว่า เวลาไปซื้อไม่อายคนขายหรอ ฉันก็ได้แต่ระล่ำระลักตอบไม่ถูก เพราะความอายของฉันมันหายไปตั้งแต่มีวัยเจริญพันธุ์เข้ามาแทนที่ ฉันได้แค่ตอบไปว่า
...คนขายมันยังไม่อายเลย คนซื้อจะอายทำไม...
หนังสือโป๊ทำให้ฉันหลงใหลในรูปร่างผู้ชาย และ “ ความเป็นชาย ” อันฝันเฟื่อง นายแบบหน้าตาคมสัน สูงใหญ่ รอยสักฝีมือดีมีราคาบนแขนและแผงอกที่หนั่นไปด้วยกล้ามเนื้อดูกำยำ ผิวขาวเนียนตัดไรขนสะดือและหน้าอกเส้นบางๆ บวกกับเครื่องเพศที่ขนาดเท่าสากกระเบือ
โอ๊ย!! พูดแล้วน้ำลายสอ
ที่ฉันพรรณนาไปเป็นรูปร่างหน้าตาที่ฉันอยากได้มาเป็นควง และเป็นรูปร่างหน้าตาที่คนที่ฉันควงด้วยหลายคนอยากจะมี เพียงแต่เป็นความอยากที่ได้แต่อยาก เพราะมันไม่เคยสมอยาก จะมีเพียงมนุษย์ไม่กี่คนบนโลกเท่านั้นที่จะมีได้ ตั้งแต่ฉันเด็กจนโตฉันยังไม่เคยเห็นคนที่มีรูปร่างแบบนั้นจริงๆในชีวิตแต่ละวัน
เพราะมันหายากกี่ล้านคนมันจะผุดขึ้นมาสักคน แต่ยังไงก็ยากไม่เท่าหนังสือโป๊ ที่แสนจะหาง่ายกว่า แต่ก็ใช่ว่าง่ายเสมอไป เพราะจะต้องหลบซ่อนตามตรอกซอกซอยที่อับมืด จนกลัวถูกดักฉุดมากกว่าถูกตำรวจจับ แต่จะเรียกว่าหายากก็ไม่ยากไม่ได้ เพราะคนประเภทที่คุ้นเคยจน ” รู้กลิ่น ” อย่างฉัน เรื่องแบบนี้มันเป็นพรแสวง
วันหนึ่งฉันไปฟังสวดงานศพที่วัดสักแห่งใกล้ร้านหนังสือโป๊ที่ฉันคุ้นเคย ของชำร่วยเป็นหนังสือธรรมะเล่มบาง ขากลับฉันอ่านฆ่าเวลาระหว่างรถติด หนังสือปะเภทนี้เวลาอ่านรู้สึกต้องแอบอ่านยังไงไม่รู้ รู้สึกเคอะเขินเหมือนอ่านหนังสือโป๊ชอบกล
ในหนังสือธรรมะ มันก็บอกอยู่แล้วว่าเนื้อหาก็ต้องเป็นธรรมะ สอนให้คนดีเหมือนกันทุกเล่ม ถ้าไม่ใช่คอหนังสือพวกนี้ก็จะไม่รู้หรอกว่าแต่ละเล่มต่างกันอย่างไร เหมือนหนังสือโป๊แหละที่แต่ละเล่มมันก็ให้ดูแต่คนเอากัน และเครื่องเพศชายก็เท่านั้น
หนังสือศาสนาที่ฉันอ่านอยู่ คล้ายๆกับเล่มอื่นๆที่ฉันเคยเปิดผ่านๆ ที่บอกว่าศีลธรรมที่ควรจะมี และ ทำความดีที่ควรทำเป็นอย่างไรมีอะไรบ้าง ดังที่ศาสดาเป็นและบอกให้ทำ ศาสดาจึงเปรียบเสมือน role model ที่ผู้อ่านหนังสือธรรมะสมควรลอกเลียนแบบและใฝ่ฝันที่จะเหมือนอย่างเขา
อารมณ์เดียวกับหนังสือหนังสือโป๊ ที่ฉันอยากเหลือเกินที่จะได้ผู้ชายที่เหมือนนายแบบในหนังสือโป๊และอยากจะเป็นเหมือนนางแบบพวกนั้นในหนังสือที่พวกหล่อนแลดู “ สูงยาวเข่าดี ” “ ขาวหมวยสวยอึ๋ม ” ผู้บริโภคหนังสือโป๊หลายคนก็คงเหมือนกับฉัน ที่อยาก ” เป็น ” ในสิ่งที่ “ ควรเป็น ” ทว่ายากเหลือเกินที่จะได้เป็นและอันที่จริงฉันเกิดมาก็ไม่เคยเห็นใครเป็นอย่างในหนังสือมันว่าสักที
ทั้งหนังสือโป๊และหนังสือพระ จึงเต็มไปด้วยมนุษย์ในอุดมคติ ล่องลอยอยู่ในความเพ้อฝัน และจินตนาการ แม้แต่รูปของศาสดายังเป็นรูปที่เกิดจากการจินตนาการไม่ใช่รูปตัวตนจริงๆ
ผู้ชายฉีดเจ้าโลกให้ใหญ่ขึ้นเข้าฟิตเนสทุกเย็นเพื่อให้มีกล้ามกำยำ ผู้หญิงเสริมอึ๋มและลดน้ำหนักอย่างเอาเป็นเอาตาย จึงไม่ต่างอะไรกับคุณตาคุณยายที่อ่านหนังสือธรรมะแล้วปฏิบัติธรรม เข้าวัดทำบุญ
เพราะทั้งคู่ก็นำเอาคนกลุ่มน้อยมาเป็น role model ให้คนส่วนใหญ่พยายามทำตามและลอกเลียนเพื่อให้เป็นดังที่หวังและจินตนาการ
ด้วยเหตุประการฉะนี้ หนังสือโป๊ กับ หนังสือพระ จึงไม่ต่างกัน
จะต่างกันบ้างตรงที่ หนังสือพระหาซื้อง่ายกว่าและราคาถูกกว่า วางแผงในที่ปลอดภัยกว่า แถมไม่ต้องซื้อแบบหลบๆซ่อนๆอย่างระแวงระวัง แถมหนังสือพระก็มีแจกทั่วไปในงานศพอย่างที่หนังสือโป๊ทำไม่ได้
เพราะฉะนั้น ...อ่านหนังสือธรรมะแทนหนังสือโป๊กันเถอะ
