ฉันตื่นมารับแสงรุ่งอรุณด้วยความรู้สึกแน่นขมับเพราะถูกบีบด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์เมื่อคืน แล้วก็รู้ข่าวว่า มีบุคคลดังตาย ทำให้สื่อโทรทัศน์ต้องหยุดสื่อสิ่งบันเทิงชั่วขณะ และรวมไปถึงลดระดับความสดของสีเพื่อไว้อาลัย รวมไปถึงสถานเริงรมย์ที่ต้องปิดชะวักอย่างกะทันหัน
ในเมื่อความบันเทิงที่สามารถเสพได้ในบ้านมันหายไป ฉันก็ไปขวนขวายข้างนอก แต่กลับไม่มีเพราะโดนสั่งให้ปิดหมด....ดอกทอง
ฉันอยากรู้ว่า พนักงาน บริกร ในผับ เจ้าของร้าน หุ้นส่วน เด็กขายดอกไม้หน้าตามอมแมม และผู้ที่เกี่ยวข้องอีกมากมาย จะต้องสูญรายได้ที่ควรได้อย่างมากมาย หน่วยงานสถาบันหรือคนที่มันออกกฏนี้มันรับผิดชอบไหม หรือว่าสักแต่ว่าเหมารวมให้เศร้าโดยไม่คำนึงคุณค่าของคนและสิทธิความสุขที่พึงมี
ความสนุกสนานบันเทิงของสังคมไทย ไม่ด้อยู่ที่ปรารถนาของเราเอง แต่ต้องอยู่ภายใต้ความต้องการของรัฐสอพลอเจ้า
ฉันจึงขอไว้อาลัยให้กับสื่อบันเทิงโทรทัศน์ สถานเริงรมย์ รวมไปถึงสิทธิมนุษยชนที่คนไทยไม่เคยมี